جلیل نواده اباذر،مدیرعامل و بنیانگذار شرکت پارس ساختار در گفتگوی مفصلی با روزنامه دنیای اقتصاد از فعالیت ها و موفقیت های شرکت پارس ساختار سخن گفته است.در ذیل متن این گفتگو را  می خوانید.

اولین شرکت پیمانکاری رتبه یک رشته نیرو در خارج از تهران، ابداع، اختراع و معرفی تیپ جدیدی از دکل‌های انتقال نیروی برق به نام دکل‌های تک‌پایه خود ایستای بتنی سانتریفیوژ، ثبت اختراع جهانی در سال ۲۰۱۰ میلادی و کسب مدال طلای اختراعات نوین کاربردی در ژنو سوئیس در سال ۲۰۱۱ در کنار پروژه‌های بسیاری که اغلب اولویت‌دار صنعت برق بودند جزو کارنامه فعالیت‌های جلیل نواده‌اباذر بنیانگذار و مدیرعامل شرکت پارس ساختار است. او متولد سال ۱۳۳۷ در تبریز، فارغ‌التحصیل لیسانس و فوق‌لیسانس رشته مهندسی سازه از دانشگاه شیراز بوده و پس از طی مدارج عالی دانشگاهی در سال‌های قبل و بعد از انقلاب و اجرای چند پروژه در صنعت آب و برق، شرکت پارس ساختار را راه‌اندازی کرد. به این بهانه طی این گفت‌وگو مروری داریم بر فعالیت‌های چند دهه جلیل نواده‌اباذر در صنعت برق و پروژه‌هایی که شرکت پارس ساختار در جهت توسعه برق به سرانجام رساند.

شما از چه زمانی فعالیت خود را در صنعت برق آغاز کردید؟

به ‌صورت رسمی از اردیبهشت سال ۱۳۶۰ به ‌عنوان پیمانکاری شخص حقیقی فعالیتم را در صنعت برق شروع کردم و از سال ۱۳۶۳ هم با ثبت و تاسیس شرکت پارس ساختار، فعالیت‌های صنعتی و پیمانکاری خود را در قالب شخصیت حقوقی گسترش دادم. حدود ۱۰ سال در دانشگاه آزاد تبریز تدریس کردم و مدت بسیار کوتاه کمتر از یک‌سال هم به عنوان کارشناس سازمان آب آذربایجان شرقی فعالیت داشته‌ام که بعد از آن، کاملاً به فعالیت‌های پیمانکاری خاص در زمینه‌های مختلف صنعت، به ‌ویژه صنعت برق (اعم از خط، پست و نیروگاه) روی آوردم. طی این سال‌ها پارس ساختار تنها شرکت صلاحیت‌دار از سوی شرکت توانیر برای تولید هر سه نوع دکل (خود ایستای بتنی، تلسکوپی فولادی و مشبک فولادی) است که سابقه اجرای بیش از ۲۰۰ پروژه احداث خط، پست و نیروگاه و اجرای بیش از ۳۰۰۰ کیلومتر خطوط انتقال و فوق توزیع نیروی برق و صادرات خدمات فنی و مهندسی به ارزش میلیون‌ها دلار را در کارنامه کاری خود دارد.

چه پروژه‌های شاخصی را در شرکت پارس ساختار به سرانجام رسانده‌اید؟

در همان سال‌های نخست فعالیت شرکت پارس ساختار به واسطه سوابق کاری موجود، بین مسوولان وزارتخانه و این شرکت حسن اعتمادی ایجاد شد و بسیاری از سازه‌های خاص را برای طراحی و ساخت به شرکت پارس ساختار واگذار کردند که به حول و قوه الهی همگی با نتایج مثبتی همراه بود. در زمان جنگ تحمیلی یکی از مشکلات خطه آذربایجان در صنعت برق این بود که تنها یک پست عمده ۲۳۰ کیلوولت معروف به پست اصلی سردرود وجود داشت و دغدغه و نگرانی همه مسوولان این بود که اگر این پست مورد هدف حملات دشمن غاصب قرار بگیرد، تکلیف چیست؟ جلسات متعددی برگزار شد و در نهایت با ایجاد سه پست اصلی در منطقه (آذر، بالانج و میاندوآب) و ورود شرکت پارس ساختار برای اولین بار در کشور جهت طراحی و ساخت سازه‌های فلزی و گنتری‌های آنها، به‌رغم وجود مشکلات خاص آن دوران در تهیه قطعات، ارز و…، ضمن قطع وابستگی بحمدالله مشکل منطقه هم حل شد. در تامین قطعات عمده نیروگاه آبی مغان هم که به دلیل عدم امکان ساخت داخل قرار بود از طریق خرید خارجی صورت گیرد و همزمان با دوران جنگ تحمیلی، کشور در تامین ارز با مشکل جدی مواجه بود، خوشبختانه این بار هم شرکت پارس ساختار، با ساخت و راه‌اندازی پنستاک و تجهیزات مربوط به آن، ضمن ادای دین به میهن، با یاری خداوند نقش مهمی در رفع مشکل ایفا کرد.

بازسازی نیروگاه حرارتی تبریز در دوران جنگ تحمیلی که همزمان با بمباران‌های پیاپی صورت می‌گرفت هم یکی از کارهای شاخص در آن دوران بود. حضور در عرصه صنعت و تامین متجاوز از چهار هزار قطعه از خط اتوماتیک قالب‌گیری ریخته‌گری تراکتورسازی تبریز که توسط شرکت BMD آلمان به صورت کلید در دست به عنوان هفتمین خط اتوماتیک در دنیا و اولین در خاورمیانه بود، به ‌عنوان ساخت داخل تحت نظارت پیمانکار اصلی از دیگر نقش‌آفرینی‌های ماندگار این شرکت بوده است. اما استفاده از دکل‌های تک‌پایه بتنی خودایستا در خطوط انتقال نیرو به بیش از ۲۵ سال قبل برمی‌گردد. مجموعه مدیریتی برق آذربایجان در سال ۱۳۷۱ مطالعه و احداث خط تولید برج‌های انتقال نیروی بتنی را به این شرکت پیشنهاد کردند که پس از دو سال تحقیق، مطالعه و امکان‌سنجی، نخستین خط انتقال برق‌رسانی با استفاده از دکل‌های تک‌پایه بتنی خودایستا، خط ۲۳۰ کیلوولت دو مداره خوی – ارومیه با تعداد ۵۰۰ دستگاه برج از مبدا نیروگاه خوی تا پست بالانج در ارومیه انتخاب شد که هر چند به دلیل سختی کار و وجود مشکلات متعدد و گذر از گردنه‌های مرتفع انتخاب مناسبی برای اولین پروژه نبود، ولی بحمدالله با تلاش و کوشش جمعی همکاران، این خط در سال ۱۳۷۳ آغاز شد و تقریباً در زمان پیش‌بینی‌شده با موفقیت به پایان رسید و سرآغازی شد بر معرفی و حضور این سازه جدید در خطوط انتقال و فوق توزیع نیروی برق که امروز بیشتر از گذشته، مزایا و قابلیت‌های آن مورد توجه بازارهای داخل و خارج بوده است.

البته استفاده از تیرهای بتنی در خطوط برق سابقه طولانی در دنیا دارد و از حدود سال ۱۹۲۰ در اروپا در ولتاژهای پایین و به صورت یک قطعه حداکثری ۲۴متری مورد استفاده قرار می‌گرفت و خلاقیت این شرکت تغییر در ابعاد، اندازه و نحوه ساخت آن همزمان با بومی‌سازی جهت استفاده در ولتاژهای بالا و تعداد مدارات متنوع به‌خصوص طراحی و اجرای اتصالات ویژه قطعات پیش‌ساخته برای تامین ارتفاعات بیش از ۵۰ متر بوده است.

حضور شرکت پارس ساختار در نمایشگاه بین‌المللی برق را چگونه ارزیابی می‌کنید؟

امسال با وجود مشکلات اقتصادی که گریبانگیر همگان است، به منظور بالا بردن روحیه تیمی و اقدام عملی در شعار ما می‌توانیم و ایفای بخشی از وظایف اجتماعی در نمایشگاه صنعت برق حاضر شدیم. موضوعی که در سال‌های پیشین باوجود وضعیت اقتصادی بهتر ضرورتی به ورود در این سطح را احساس نکرده بودیم. در این نمایشگاه میزبان مدیران، مهندسان، مشاوران و همه عزیزان از اقصی نقاط کشور بودیم و توانستیم جلسات بسیار مفید و موثری با اکثر عزیزان داشته باشیم. همکاران و کارشناسان مجموعه در سه حوزه خطوط و پست‌های فوق توزیع و انتقال و تولید نیرو پذیرای مراجعه‌کنندگان محترم بودند و همگی یک هدف داشتند؛ معرفی شور و شعور کار مهندسی با هدف پیشرفت همگانی.

 چه توصیه‌ای برای جوانان امروزی دارید؟

کار جوهره اصلی هر فرد است و برای رسیدن به هدف و کسب موفقیت راهی جز تلاش و کوشش نیست. بنده هشت‌ساله بودم که کار کردن را در کنار درس خواندن شروع کردم. به گذشته که می‌نگرم برای برخی فرصت‌های از دست‌رفته تاسف می‌خورم، عمر با سرعت در حال گذر است و باید بتوان از هر لحظه زندگی برای حرکت در مسیر موفقیت و هدف نهایی استفاده کرد. بعد از سپری شدن ۶۰ سال عمر زندگی و فعالیت بیش از پنج‌دهه در این شرایط سخت بیکاری، امیدوارم بتوانم هر چند اندک ولی نقشی در بهبود فضای کسب‌وکار و اشتغال‌زایی بیشتر برای جوانان این مرز و بوم و تقویت اقتصاد ملی و غیرنفتی این کشور ایفا کنم. هر چند ناملایمات و مشقت‌های زیادی در این راه بوده و از این به بعد هم خواهد بود، لیکن عزم راسخ ما برای اشتغال‌زایی و توسعه بیش از پیش این مجموعه به امید پروردگار لحظه‌ای متوقف نخواهد ماند.